Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

in -e occasioni

  • 1 banco delle occasioni

    Dizionario italiano-russo e russo-italiano di Economia > banco delle occasioni

  • 2 negozio delle occasioni

    сущ.
    фин. магазин, торгующий товарами по сниженным ценам

    Итальяно-русский универсальный словарь > negozio delle occasioni

  • 3 reparto occasioni

    сущ.
    фин. подвальное помещение универмага для продажи дешёвых товаров, подсобное помещение универмага для продажи дешёвых товаров

    Итальяно-русский универсальный словарь > reparto occasioni

  • 4 occasio

    occāsio, ōnis, f. (v. occāsum, dem Supinum v. occĭdo), eig. das »Sich-Zutragen, der Zufall«; dah. die Gelegenheit, der günstige Zeitpunkt, griech. ευκαιρία, I) im allg., absol., od. m. Genet. od. m. ad u. Acc., od. m. folg. Infin. od. m. folg. ut u. Konj., occ. ampla calumniae, Cic.: occ. tam bona, Plaut.: occ. bellissima, Petron.: occ. tanta, tam brevis, tam optata, tam insperata, Ter.: occ. aggrediendi commoda, Cornif. rhet.: occ. victoriae opportuna, Vell.: summa eludendi occ., Ter.: occ. minor, minima, Suet.: occ. rara, Quint., rarissima, Plin. ep.: occ. tua, sua, die dir, ihm günstige G., Liv. u. Planc. in Cic. ep. u. Curt. (s. Mützell Curt. 4, 6 [27], 13. p. 252). – m. subj. Genet., occ. solitudinis, die begünstigende Einsamkeit, Tac.: occ. temporis, G., die die Zeit bietet, günstiger Augenblick, Caes. – m. obj. Genet. (zu), victoriae, Caes.: fugae, Curt.: dimicandi, Caes.: vincendi, Curt.: rei (bene) gerendae, ein Unternehmen glücklich auszuführen, Caes. (s. unten mit Verben). – abstinere non ullā belli occasione, Suet. – m. ad u. Akk., infida ad occasiones, bei sich darbietenden G., Tac. – occasio adest m. folg. Infin., nunc adest occasio bene facta cumulare, Plaut. capt. 423: laeti occasionem sceleris exsequendi admotam (nahe gerückt sei), Curt.: amittere eius modi oder utriusque rei occasionem, Cic. u. Liv.: non amittere occasionem negotii bene gerendi, Caes.: amissā proximi temporis occasione, den nächsten günstigen Augenblick, Auct. b. Alex.: aperire occasionem, Liv.: aucupari fortuito oblatam occasionem, Auct. b. Afr.: arripere occasionem, Iustin.: capere occasionem, Plaut. u. Auct. b. Afr.: captare occasionem, Cic. u. Liv.: captare malorum eperum occasiones, nach G. Böses zu tun haschen, Cels.: captare maiorum rerum occasiones, Suet.: dare nullam umquam occasionem, Suet.: dare aliquam occasionem sui opprimendi, Nep.: datur occasio aequo loco dimicandi, Caes.: datur alci occasio criminandi Servi apud patres, Liv.: dare alci occasionem m. folg. ut u. Konj., si quando tempus ipsum aut res aut locus dederit occasionem nobis aliquam, ut dicamus aliquid ad tempus apte, Cic. part. or. 30: occasione datā, bei (gegebener) Gelegenheit, Cic. u. Nep.: deesse occasioni, eine G. unbenutzt lassen, zB. ne cui deesset occasioni, Liv.: neque occasioni tuae desis, neque suam occasionem hosti des, Liv.: ad opprimendos adversarios ne occasioni temporis deesset, Caes.: dimittere talem occasionem victoriae, Caes.: dimittere occasionem a fortuna datam liberandae Graeciae, Nep.: dimittere occasionem navigandi, rei bene gerendae, Caes.: dum licet, dum occasio est, Liv.: si fuerit occasio, Cic.: quem si interficere voluisaet, quantae quotiens occasiones quam praeclarae fuerunt! Cic.: erat occasio rei gerendae, Caes.: brevis consulendi est occasio, Caes.: praediorum comparandorum occasio aut nulla aut rarissima est, Plin. ep.: abiendi tibi etiam nunc occasio est, Plaut. fr.: legendi semper occasio est, audiendi non semper, Plin. ep.: quoniam occasio ad eam rem fuit meā virtute parta, Plaut. – est occasio m. folg. Infin. (s. Brix Plaut. capt. 421), zB. nunc est illa occasio inimicum ulcisci, Plaut.: wechselnd m. Genet. Gerund., summa eludendi occasiost mihi nunc senes et Phaedriae curam adimere argentariam, Ter. Phorm. 885: est occasio m. folg. ut u. Konj., fuit occasio, si vellet, iam pridem argentum ut daret, Plaut. Pseud. 285: rara haec occasio est, ut referri possint divini honores, Quint. 3, 7, 17. – facere aliquam occasionem, Liv.: depugnare, si occasio tulerit, Planc. in Cic. ep.: habere occasionem recuperandi sua, Liv.: habere regnandi occasionem, Cic.: habere maiores occasiones ad opitulandum, Planc. in Cic. ep.: habere occasionem m. folg. ut u. Konj., non habeo ullam occasionem, ut apud te falsa fabuler, Plaut. Epid. 645: imminere occasioni alloquendi regem, Curt.: hāc impulsi occasione, Caes.: nancisci occasionem, Afran, com. fr. u. Auct. b. Afr.: nancisci amplam occasionem calumniae, Cic.: nancisci aliquam occasionem dimicandi, Caes.: sibi oblatam esse occasionem ad occupandam Asiam, Cic., od. rei gerendae, Hirt. b. G.: occasione oblatā, bei (dargebotener) G., Suet.: omittere occasionem, Cic.: occasio, quae obvenit, Plaut.: cuius irae explendae matura obvenit occasio, Curt.: nullam omittere occasionem m. folg. quin u. Konj., Sulp. Sev. dial. 1, 4, 6: ostentare alci occasionem, Ter.: petere ex incommodo alieno suam occasionem, im Trüben fischen, Liv.: praetermittere occasionem, Liv., nullam occasionem profectionis, Auct. b. Afr.: non praetermittere occasionem ad oppidum recuperandum, Auct. b. Hisp.: praetermittere non nullas eius rei occasiones, Caes.: praebere eius rei occasionem, Quint.: praebere alci faciliorem occasionem perficiendi conata, Suet: privare alqm tantae laudis occasione, Cic.: quaerere tempus atque occasionem frandis ac doli, Caes.: quaerere undique criminandorum patrum apud plebem occasiones, Liv.: (eos) nequiquam postea praetermissam occasionem quaesituros, Liv.: rapere occasionem de die, Hor.: non facile occasionem postea reperiemus, Caes. occasionem repperisti, ubi perconteris me, Plaut.: teneo quam optabam occasionem neque omittam, Cic.: hanc igitur occasionem oblatam tenete (haltet beim Schopfe fest), Cic.: quin tu urges istam occasionem et facultatem (ei, so benutze doch diese schickliche G.), quā melior numquam reperietur, Cic.: uti occasione, Iustin., hāc occasione, Cels., occasionibus, Quint.: uti occasione rapiendae dominationis, Suet.: strenue uti occasione vincendi, Curt.: uti occasione et beneficio fortunae ad nostros opprimendos, Caes. – per occasionem, mit (bei) Gelegenheit, Sall. u. Liv.: per omnem occasionem, Suet.: per has occasiones, per easdem occasiones, Cels.: so auch ex occasione (Ggstz. ex destinato, vorsätzlich), Suet.: aperuerunt ad occasionem locum, Liv.: ad occasionem aurae evehi, bei günstigem Winde, Suet. – II) insbes.: A) die Gelegenheit, einen Handstreich auszuführen, occasionis esse rem, non proelii, es handle sich um einen Handstreich, nicht um eine Schlacht, Caes. b. G. 7, 45, 9: piratis omnes occasiones indicare, Sen. contr. 1, 6, 10: occasionibus imminere, Frontin. 2, 5, 22: occasiones quaerere, Sen. de ira 3, 21, 1. – B) die Gelegenheit, etw. zu haben, das Vermögen, der sich zur Benutzung darbietende Vorrat, oleae rara occ. est, Colum.: nec esset cortinis attollendis lapidum occasio, Plin. – C) eine schickliche Art, sich aus etw. herauszuhelfen, ein anständiger Vorwand (griech. ἀφορμή), Quint. 3. 8, 47 (dazu Spalding); 12, 10, 13: Plur., Quint. 6, 1, 5.

    lateinisch-deutsches > occasio

  • 5 occasio

    occāsio, ōnis, f. (v. occāsum, dem Supinum v. occĭdo), eig. das »Sich-Zutragen, der Zufall«; dah. die Gelegenheit, der günstige Zeitpunkt, griech. ευκαιρία, I) im allg., absol., od. m. Genet. od. m. ad u. Acc., od. m. folg. Infin. od. m. folg. ut u. Konj., occ. ampla calumniae, Cic.: occ. tam bona, Plaut.: occ. bellissima, Petron.: occ. tanta, tam brevis, tam optata, tam insperata, Ter.: occ. aggrediendi commoda, Cornif. rhet.: occ. victoriae opportuna, Vell.: summa eludendi occ., Ter.: occ. minor, minima, Suet.: occ. rara, Quint., rarissima, Plin. ep.: occ. tua, sua, die dir, ihm günstige G., Liv. u. Planc. in Cic. ep. u. Curt. (s. Mützell Curt. 4, 6 [27], 13. p. 252). – m. subj. Genet., occ. solitudinis, die begünstigende Einsamkeit, Tac.: occ. temporis, G., die die Zeit bietet, günstiger Augenblick, Caes. – m. obj. Genet. (zu), victoriae, Caes.: fugae, Curt.: dimicandi, Caes.: vincendi, Curt.: rei (bene) gerendae, ein Unternehmen glücklich auszuführen, Caes. (s. unten mit Verben). – abstinere non ullā belli occasione, Suet. – m. ad u. Akk., infida ad occasiones, bei sich darbietenden G., Tac. – occasio adest m. folg. Infin., nunc adest occasio bene facta cumulare, Plaut. capt. 423: laeti occasionem sceleris exsequendi admotam (nahe gerückt sei), Curt.: amittere eius modi oder utriusque rei occasionem, Cic. u. Liv.: non amittere occasionem ne-
    ————
    gotii bene gerendi, Caes.: amissā proximi temporis occasione, den nächsten günstigen Augenblick, Auct. b. Alex.: aperire occasionem, Liv.: aucupari fortuito oblatam occasionem, Auct. b. Afr.: arripere occasionem, Iustin.: capere occasionem, Plaut. u. Auct. b. Afr.: captare occasionem, Cic. u. Liv.: captare malorum eperum occasiones, nach G. Böses zu tun haschen, Cels.: captare maiorum rerum occasiones, Suet.: dare nullam umquam occasionem, Suet.: dare aliquam occasionem sui opprimendi, Nep.: datur occasio aequo loco dimicandi, Caes.: datur alci occasio criminandi Servi apud patres, Liv.: dare alci occasionem m. folg. ut u. Konj., si quando tempus ipsum aut res aut locus dederit occasionem nobis aliquam, ut dicamus aliquid ad tempus apte, Cic. part. or. 30: occasione datā, bei (gegebener) Gelegenheit, Cic. u. Nep.: deesse occasioni, eine G. unbenutzt lassen, zB. ne cui deesset occasioni, Liv.: neque occasioni tuae desis, neque suam occasionem hosti des, Liv.: ad opprimendos adversarios ne occasioni temporis deesset, Caes.: dimittere talem occasionem victoriae, Caes.: dimittere occasionem a fortuna datam liberandae Graeciae, Nep.: dimittere occasionem navigandi, rei bene gerendae, Caes.: dum licet, dum occasio est, Liv.: si fuerit occasio, Cic.: quem si interficere voluisaet, quantae quotiens occasiones quam praeclarae fuerunt! Cic.: erat occasio rei gerendae, Caes.:
    ————
    brevis consulendi est occasio, Caes.: praediorum comparandorum occasio aut nulla aut rarissima est, Plin. ep.: abiendi tibi etiam nunc occasio est, Plaut. fr.: legendi semper occasio est, audiendi non semper, Plin. ep.: quoniam occasio ad eam rem fuit meā virtute parta, Plaut. – est occasio m. folg. Infin. (s. Brix Plaut. capt. 421), zB. nunc est illa occasio inimicum ulcisci, Plaut.: wechselnd m. Genet. Gerund., summa eludendi occasiost mihi nunc senes et Phaedriae curam adimere argentariam, Ter. Phorm. 885: est occasio m. folg. ut u. Konj., fuit occasio, si vellet, iam pridem argentum ut daret, Plaut. Pseud. 285: rara haec occasio est, ut referri possint divini honores, Quint. 3, 7, 17. – facere aliquam occasionem, Liv.: depugnare, si occasio tulerit, Planc. in Cic. ep.: habere occasionem recuperandi sua, Liv.: habere regnandi occasionem, Cic.: habere maiores occasiones ad opitulandum, Planc. in Cic. ep.: habere occasionem m. folg. ut u. Konj., non habeo ullam occasionem, ut apud te falsa fabuler, Plaut. Epid. 645: imminere occasioni alloquendi regem, Curt.: hāc impulsi occasione, Caes.: nancisci occasionem, Afran, com. fr. u. Auct. b. Afr.: nancisci amplam occasionem calumniae, Cic.: nancisci aliquam occasionem dimicandi, Caes.: sibi oblatam esse occasionem ad occupandam Asiam, Cic., od. rei gerendae, Hirt. b. G.: occasione oblatā, bei (dargebotener) G., Suet.: omittere occa-
    ————
    sionem, Cic.: occasio, quae obvenit, Plaut.: cuius irae explendae matura obvenit occasio, Curt.: nullam omittere occasionem m. folg. quin u. Konj., Sulp. Sev. dial. 1, 4, 6: ostentare alci occasionem, Ter.: petere ex incommodo alieno suam occasionem, im Trüben fischen, Liv.: praetermittere occasionem, Liv., nullam occasionem profectionis, Auct. b. Afr.: non praetermittere occasionem ad oppidum recuperandum, Auct. b. Hisp.: praetermittere non nullas eius rei occasiones, Caes.: praebere eius rei occasionem, Quint.: praebere alci faciliorem occasionem perficiendi conata, Suet: privare alqm tantae laudis occasione, Cic.: quaerere tempus atque occasionem frandis ac doli, Caes.: quaerere undique criminandorum patrum apud plebem occasiones, Liv.: (eos) nequiquam postea praetermissam occasionem quaesituros, Liv.: rapere occasionem de die, Hor.: non facile occasionem postea reperiemus, Caes. occasionem repperisti, ubi perconteris me, Plaut.: teneo quam optabam occasionem neque omittam, Cic.: hanc igitur occasionem oblatam tenete (haltet beim Schopfe fest), Cic.: quin tu urges istam occasionem et facultatem (ei, so benutze doch diese schickliche G.), quā melior numquam reperietur, Cic.: uti occasione, Iustin., hāc occasione, Cels., occasionibus, Quint.: uti occasione rapiendae dominationis, Suet.: strenue uti occasione vincendi, Curt.: uti occasione et beneficio fortunae ad nostros opprimen-
    ————
    dos, Caes. – per occasionem, mit (bei) Gelegenheit, Sall. u. Liv.: per omnem occasionem, Suet.: per has occasiones, per easdem occasiones, Cels.: so auch ex occasione (Ggstz. ex destinato, vorsätzlich), Suet.: aperuerunt ad occasionem locum, Liv.: ad occasionem aurae evehi, bei günstigem Winde, Suet. – II) insbes.: A) die Gelegenheit, einen Handstreich auszuführen, occasionis esse rem, non proelii, es handle sich um einen Handstreich, nicht um eine Schlacht, Caes. b. G. 7, 45, 9: piratis omnes occasiones indicare, Sen. contr. 1, 6, 10: occasionibus imminere, Frontin. 2, 5, 22: occasiones quaerere, Sen. de ira 3, 21, 1. – B) die Gelegenheit, etw. zu haben, das Vermögen, der sich zur Benutzung darbietende Vorrat, oleae rara occ. est, Colum.: nec esset cortinis attollendis lapidum occasio, Plin. – C) eine schickliche Art, sich aus etw. herauszuhelfen, ein anständiger Vorwand (griech. ἀφορμή), Quint. 3. 8, 47 (dazu Spalding); 12, 10, 13: Plur., Quint. 6, 1, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occasio

  • 6 occasion

    I [ə'keɪʒn]
    1) (particular time) occasione f.

    on that occasion — in quella occasione, quella volta

    2) (opportunity) occasione f.
    3) (event) occasione f., avvenimento m.

    on special occasions — nelle occasioni speciali, nelle grandi occasioni

    4) form. (cause) motivo m.

    there is no occasion for alarmnon c'è motivo o non è il caso di allarmarsi

    II [ə'keɪʒn]
    verbo transitivo form. occasionare, causare, provocare
    * * *
    [ə'keiʒən]
    1) (a particular time: I've heard him speak on several occasions.) occasione
    2) (a special event: The wedding was a great occasion.) occasione
    - occasionally
    * * *
    I [ə'keɪʒn]
    1) (particular time) occasione f.

    on that occasion — in quella occasione, quella volta

    2) (opportunity) occasione f.
    3) (event) occasione f., avvenimento m.

    on special occasions — nelle occasioni speciali, nelle grandi occasioni

    4) form. (cause) motivo m.

    there is no occasion for alarmnon c'è motivo o non è il caso di allarmarsi

    II [ə'keɪʒn]
    verbo transitivo form. occasionare, causare, provocare

    English-Italian dictionary > occasion

  • 7 desum

    dēsum, dēesse, dēfŭi    - intr. avec dat. [st2]1 [-] être absent, être de moins, manquer. [st2]2 [-] manquer à, ne pas faire ce qu'on doit, faire défaut, ne pas assister qqn, négliger.    - deesse amicis: abandonner ses amis.    - desunt stramenta, Phaed.: il n'y a pas de litière.    - deesse alicui, Cic.: manquer à qqn dans le besoin.    - deesse officio, Cic.: manquer à son devoir.    - deesse occasioni, Cic.: laisser passer une occasion, perdre une occasion.    - ad summam felicitatem deesse, Caes. BG. 6, 43, 5: manquer pour le bonheur parfait, manquer pour être parfaitement heureux.    - communi saluti nulla in re deesse, Caes. B. G. 5, 33, 2: ne se désintéresser en rien du salut public.    - non deesse + inf.: ne pas manquer de, ne pas se priver de.    - nec deerat egentissimus quisque prodere ultro ditis dominos, Tac. H. 4, 1: et tous les plus nécessiteux ne se privaient pas de désigner spontanément leurs maîtres opulents.    - non desunt qui, Plin.: il ne manque pas de gens qui...    - nihil contumeliarum defuit, quin subiret, Suet. Ner. 45: on ne lui épargna aucun genre d'outrages.    - chez les poètes: ee → e: dest (deest), desse (deesse), desset (deesset), derat (deerat), derant (deerant).
    * * *
    dēsum, dēesse, dēfŭi    - intr. avec dat. [st2]1 [-] être absent, être de moins, manquer. [st2]2 [-] manquer à, ne pas faire ce qu'on doit, faire défaut, ne pas assister qqn, négliger.    - deesse amicis: abandonner ses amis.    - desunt stramenta, Phaed.: il n'y a pas de litière.    - deesse alicui, Cic.: manquer à qqn dans le besoin.    - deesse officio, Cic.: manquer à son devoir.    - deesse occasioni, Cic.: laisser passer une occasion, perdre une occasion.    - ad summam felicitatem deesse, Caes. BG. 6, 43, 5: manquer pour le bonheur parfait, manquer pour être parfaitement heureux.    - communi saluti nulla in re deesse, Caes. B. G. 5, 33, 2: ne se désintéresser en rien du salut public.    - non deesse + inf.: ne pas manquer de, ne pas se priver de.    - nec deerat egentissimus quisque prodere ultro ditis dominos, Tac. H. 4, 1: et tous les plus nécessiteux ne se privaient pas de désigner spontanément leurs maîtres opulents.    - non desunt qui, Plin.: il ne manque pas de gens qui...    - nihil contumeliarum defuit, quin subiret, Suet. Ner. 45: on ne lui épargna aucun genre d'outrages.    - chez les poètes: ee → e: dest (deest), desse (deesse), desset (deesset), derat (deerat), derant (deerant).
    * * *
        Desum, dees, defui, deesse. Ne point estre present, Defaillir.
    \
        Deesse alicui opera. Cic. Luy defaillir d'aide, Ne l'aider point.
    \
        Defuit ei animus ab initio. Ci. Il a eu faulte de courage, Le courage luy est defailli.
    \
        Bello propter timiditatem deesse. Cic. Ne se trouver point à la guerre, S'absenter.
    \
        Desit mihi in hac parte fides. Ouid. Que je ne soye point creu en ceci.
    \
        Deesse occasioni. Liu. Laisser perdre l'occasion, Ne poursuyvir pas bien son opportunité et bonne adventure.
    \
        Deesse officio suo et muneri. Cice. Ne faire point son estat, ou son debvoir.
    \
        Non deerit sapienti quod agat. Cic. Il n'aura point faulte de besongne, Il aura tousjours à quoy s'employer.
    \
        Nec metuo ne mihi sermo desit abs te. Cic. Je n'ay pas paour que propos ne defaille de ton costé.
    \
        Deesse sibi. Cic. Estre negligent en son propre affaire, et n'entendre point à soy.
    \
        Tibi nullum a me amoris, nullum studii, nullum pietatis officium defuit. Cic. De ma part, ou de mon costé tu n'as point eu faulte de, etc.
    \
        Deesse voluntati amici. Cic. Ne satisfaire point à la volunté de son ami.
    \
        Non desunt qui interpretentur. Plin. Aucuns l'interpretent.
    \
        Arbitrabantur non defore qui illa restituerent. Cic. Ils pensoyent bien qu'aucuns restitueroyent ces choses là, Qu'il n'y auroit point faulte de gens qui restitueroyent, etc.
    \
        Deesse, pro abesse. Ci. Huic conuiuio puer optimus Quintus defuit. N'a point esté à ce banquet.

    Dictionarium latinogallicum > desum

  • 8 immineo

    immĭnĕo, ēre [in + maneo] - intr. - [st2]1 [-] être suspendu au-dessus, surplomber, dominer, être voisin, serrer de près. [st2]2 [-] être près de tomber, menacer ruine, menacer. [st2]3 [-] au fig. être menaçant, être prêt à fondre sur; être imminent, approcher, être proche, être sur le point de. [st2]4 [-] se pencher vers, convoiter, aspirer à, poursuivre activement, se disposer à.    - collis urbi imminet: une colline domine la ville.    - carcer imminens foro: une prison touchant au forum.    - imminere fugientium tergis, Curt.: serrer de près les fuyards.    - imminere regno, Curt.: épier le moment de s'emparer du trône.    - in occasionem imminere, Liv.: guetter l’occasion.    - occasioni imminere, Curt.: guetter l'occasion.    - imminens ei potestati: convoitant cette charge.    - imminere alieno (dat.), Sen.: convoiter le bien d'autrui.
    * * *
    immĭnĕo, ēre [in + maneo] - intr. - [st2]1 [-] être suspendu au-dessus, surplomber, dominer, être voisin, serrer de près. [st2]2 [-] être près de tomber, menacer ruine, menacer. [st2]3 [-] au fig. être menaçant, être prêt à fondre sur; être imminent, approcher, être proche, être sur le point de. [st2]4 [-] se pencher vers, convoiter, aspirer à, poursuivre activement, se disposer à.    - collis urbi imminet: une colline domine la ville.    - carcer imminens foro: une prison touchant au forum.    - imminere fugientium tergis, Curt.: serrer de près les fuyards.    - imminere regno, Curt.: épier le moment de s'emparer du trône.    - in occasionem imminere, Liv.: guetter l’occasion.    - occasioni imminere, Curt.: guetter l'occasion.    - imminens ei potestati: convoitant cette charge.    - imminere alieno (dat.), Sen.: convoiter le bien d'autrui.
    * * *
        Immineo, immines, pen. corr. imminni, imminere, ab In et Maneo compositum. Cic. Pancher sur aucune chose, Quand une chose panche sur une autre, comme si elle estoit preste à cheoir dessus.
    \
        Mors propter incertos casus quotidie imminet. Cic. Est sur nostre teste.
    \
        Imminent in fortunas nostras. Cic. Ils espient l'occasion de courir sur noz biens, et de se jecter dessus et les usurper.
    \
        Imminebat in occasionem opprimendi ducis exercitusque. Liu. Il cerchoit l'opportunité de, etc.
    \
        Imminet bellum ab Tarquiniis. Liu. Nous sommes sur le poinct et en danger d'avoir la guerre par les Tarquins.
    \
        Imminet his aer. Ouid. L'element de l'air est estendu et comme pendu par dessus les elements de l'eaue et de la terre.
    \
        Imminere exitio alterius. Ouid. Tascher à destruire et perdre aucun.
    \
        Imminent duo reges toti Asiae. Cic. Deux roys convoitent et cerchent les opportunitez de se faire seigneur de toute l'Asie, et de se jecter dessus.
    \
        Rebus imminere. Tacit. Cercher les occasions d'occuper la seigneurie, Tascher à avoir le gouvernement, Estre apres pour avoir le maniement des choses et affaires.
    \
        Alieno imminere. Seneca. Convoiter le bien d'autruy, et tascher à l'avoir.
    \
        Imperio imminere. Cic. Convoiter et tascher d'avoir l'empire.
    \
        Imminere. Liu. Prendre garde et espier.
    \
        Imminens Dario. Curtius. Voulant assaillir Darius.
    \
        Emptioni imminere. Tranquillus. Avoir grand faim et desir d'acheter quelque chose, et de l'avoir.
    \
        Imminet occasioni alloquendi regem. Curtius. Il se tient pres du Roy, espiant l'opportunité de parler à luy.
    \
        Immines annotator conuiuis. Plin. iunior. Tu espies et notes ce qu'ils dient.

    Dictionarium latinogallicum > immineo

  • 9 ♦ bargain

    ♦ bargain /ˈbɑ:gɪn/
    n.
    1 accordo; patto: to strike a bargain, raggiungere un accordo; concludere un affare; to make a bargain with, accordarsi con; fare un patto con; «Will you sell it for £100?» «Yes» «Then it's a bargain», «Me lo vendi per cento sterline?» «Sì» «Affare fatto»; to keep one's side of the bargain, stare ai patti
    2 affare; occasione: At this price, it's a bargain, a questo prezzo è un affare; a real bargain, un vero affare; un affarone: DIALOGO → - New clothes- What a bargain!, che affare!; bargain price, prezzo d'occasione (o di liquidazione) NOTA D'USO: - occasion o bargain?-; to go bargain-hunting, andare in cerca di occasioni (o di saldi); bargain-hunter, chi va in cerca di occasioni; chi va a caccia di saldi
    bargain basement, reparto occasioni ( di un grande magazzino) □ (leg.) bargain money, caparra □ (market.) bargain pack, pacco offerta □ (fam. leg.) bargain plea, ammissione di colpa per un solo reato, più lieve degli altri ( che così non sono perseguiti) □ (market.) bargain purchasing, acquisti in blocco □ bargain sale, vendita speciale; vendita delle rimanenze □ to drive a hard bargain, trattare un affare soltanto a proprio vantaggio; imporre condizioni dure (o onerose) □ into the bargain, per giunta, per soprammercato; in più □ (fig.) to make the best of a bad bargain, far buon viso a cattiva sorte □ (prov.) A bargain is a bargain, i patti sono i patti.
    (to) bargain /ˈbɑ:gɪn/
    A v. i.
    1 contrattare; mercanteggiare; tirare sul prezzo: to bargain over st., tirare sul prezzo di qc.
    2 contrattare; fare una trattativa; accordarsi
    3 (leg.) patteggiare
    B v. t.
    1 dare, cedere ( in cambio): I bargained my old computer for his bicycle, gli cedetti il mio vecchio computer in cambio della sua bicicletta
    2 pattuire; accordarsi su
    bargainer
    n.
    1 chi mercanteggia; chi tira sul prezzo
    2 chi conduce una trattativa.

    English-Italian dictionary > ♦ bargain

  • 10 bargain basement

    nome (in supermarkets) reparto m. occasioni
    * * *
    n
    * * *
    nome (in supermarkets) reparto m. occasioni

    English-Italian dictionary > bargain basement

  • 11 Gelegenheit

    Gelegenheit, opportunitas (der Zeitpunkt, der einen glücklichen Erfolg verspricht). – occasio (die sich oft unvermutet oder plötzlich darbietende Möglichkeit, etwas zu unternehmen od. auszuführen). – locus (Ort, übtr. auch Zeit u. Verhältnisse, die sich als Gelegenheit darbieten). – casus (die sich darbietende zufällige Gelegenheit, der sich darbietende Fall zu etwas). – potestas. facultas. copia (alle drei = die Füglichkeit zur Unternehmung od. Ausführung von etwas, aber mit dem Untersch., daß pot. = die Erlaubnis, Macht etc., etwas zu tun, fac. u. copia = die gebotene Möglichkeit, Tunlichkeit). – aditus (eig. der Zutritt zu jmd. oder etwas, dann die Gelegenheit, sich denselben zu [1047] verschaffen, zu erlangen). – ansa (eig. die Handhabe; bildl. = der Anhalt, Anhaltspunkt, um zu etw. Gelegenheit, Veranlassung zu nehmen, in der Verbindung ansam dare od. praeberealcis rei od. ad alqd). – causa (die Ursache, Veranlassung, die man zu etwas hat od. findet). – Alle die angegebenen Wörter nehmen zur Ergänzung den Genet. eines Substantivs od. Gerundiums zu sich, opportunitas, occasio, aditus u. ansa aber auch ad mit einem Gerundium od. dem Partizip. Fut. Passivi. – eine gute, günstige, bequeme G., locus opportunus. loci opportunitas (dem Orte nach); opportunitas idonea. occasio commoda etidonea. occasio bona, optata. temporis opportunitas. tempus opportunum. auch bl. occasio. opportunitas. tempus (der Zeit nach; auf tempus est folgt gewöhnlich der Infinitiv): eine günstige G., zur See zu entkommen, fuga et maritima opportunitas. – bei od. mit G., per occasionem; occasione datā od. oblatā; si occasio fuerit oder tulerit: bei dieser G., hoc loco: bei drei G., tribus locis: bei jeder G., bei allen Gelegenheiten, omnioccasione; quotiescumque potestas od. oc- casio data est; in omni sermone (bei jedem Gespräch, z.B. alqm appellare sapientem): jmdm. bei jeder G. dienen, alci nullo locodeesse. – bei od. mit erster bester G., ut primum occasio od. potestas data est od. erit;primā quāque occasione: primo quoquetempore (in der ersten Zeit, die nur möglich ist, sobald als möglich): bei der ersten günstigen G., ubi primum opportunum est od. fuit od. erit: mit erster G. zur See zu gehen, quaeprima navigandi facultas data erit: mit erster bester G. zur See gehen, abire quālibetoccasione. – bei G. einer Sache, in mit Abl. (bei etwas, z.B. in secessione populi: u. inmorte matris). – bei G. eines nächtlichen Ausfalls aus der Stadt, ex oppido noctu eruptione factā (z.B. in tabernaculo interfectus est). – durch G.! (als Aufschrift eines Briefes), nactus occasionem haec scripsi. – die G. erwarten, occasioni imminere: nicht erst eine Gelegenheit erwarten, non occasionis tarditatem exspectare: eine G. suchen, occasionem quaerere od. circumspicere od. captare: eine (günstige) G. erspähen, zu ersehen suchen, tempori insidiari: G. zu etwas suchen, alqd quaerere (übh. etwas zu erhalten, zu bewirken suchen, z.B. bellum): G. finden, occasionem reperire (z.B. non facile postea): G. zu etwas finden, alcis rei od. alqd faciendicausam reperire (Ursache, Veranlassung zu etwas finden, z.B. bellandi): eine G. ergreifen, occasionem amplecti (z.B. avidissime); mit beiden Händen, occasionem arripere: jede G. mit beiden Händen ergreifen, arripere facultatem alqd faciendi, quaecumquedatur: einer G. sich bedienen, eine G. benutzen, nicht versäumen, opportunitate od. occasione uti;occasioni non deesse: G. nehmen, zu etc., coepisse mit Infin. (z.B. wie ich oben zu bemerken G. genommen habe, ut coepi dicere): jmdm. eine G. geben, verschaffen, alci occasionem dare, praebere, zu etwas, alcis rei od. ad alqd faciendum; alci potestatem od. copiam dare od. facere alcis rei; alci facultatem [1048] dare alcis rei; alci ansam dare od. praebere alcis rei od. ad alqd faciendum (z.B. reprehensionis od. ad reprehendendum): G. zum Verdacht geben, locum dare suspicioni (d. i. ihm Raum verschaffen): G. haben, occasionem od. opportunitatem habere: es bietet sich G. dar, ich habe G. zu etwas, occasio mihi est od. occasio data est alqd faciendi; occasio offertur ad alqd faciendum; potestas od. facultas od. copia alcis rei mihi data od. facta est; aditum habeo alcis rei od. faciendi alqd (z.B. wenn ich eine G. haben werde, mit ihm zu reden, si qui mihi erit aditus cum eo agendi): sobald sich G. darbietet, ut primum occasio od. potestas datur; primā quāque occasione (mit jeder ersten G. = sobald als möglich). – die G. kommt nicht wieder, non facile occasionem postea reperiemus (wir werden nicht leicht später G. finden); nullum erit tempus hoc amisso (es wird kein günstiger Zeitpunkt wiederkommen, wenn man diesen versäumt). – In vielen Fällen, wo »Gelegenheit« nur = »Umstand, zufällige Veranlassung«, bezeichnen es die Lateiner durch das allgemeine res, z.B. bei dieser G. bewährte er seine Klugheit, hac in re prudentiam suam probavit.

    deutsch-lateinisches > Gelegenheit

  • 12 unbenutzt

    unbenutzt, otiosus (müßig liegend, v. Geld). – noch od: bisher unb., integer (z.B. causa; bes. vom Übersetzer noch unb., z.B. locus, comoedia). – etwas unbenutzt lassen, alqd relinquere integrum (unangerührt lassen, z.B. eum Plautus locum reliquit integrum). – alqā re non uti (nicht gebrauchen, z.B. tempore). alqd praetermittere (vorübergehen-, verstreichen lassen aus Unachtsamkeit, z.B. occasionem: u. locum [Gelegenheit] laudandi alcis). – omittere (fahren lassen, hintansetzen, weil man es nicht benutzen will, z.B. occasionem: u. reliquum tempus). – dimittere (freiwillig fahren lassen, aufgeben, z.B. occasionem). – amittere (außer acht lassen aus Sorglosigkeit, z.B. a fortuna datam occasionem: u. tempus gloriae). – perdere (etw. gleichsam verderben, unnütz anwenden, z.B. tempus, horas). – nicht unb. lassen, auch non deesse alci rei (z.B. occasioni oder temporis occasioni: u. fortunae). – die Mußestunden nicht unb. lassen, subsiciva tempora perire non pati.

    deutsch-lateinisches > unbenutzt

  • 13 indipisco

    indĭpisco, ĕre (chez Plaute) c. indipiscor: saisir, atteindre, rencontrer.    - si huic sese occasioni tempus subterduxerit, numquam quadrigis albis indipiscet postea, Plaut. As. 2, 2, 13: s'il laisse échapper échapper le moment pour (profiter de) cette occasion, jamais il ne la rencontrera par la suite, même avec un quadrige blanc.
    * * *
    indĭpisco, ĕre (chez Plaute) c. indipiscor: saisir, atteindre, rencontrer.    - si huic sese occasioni tempus subterduxerit, numquam quadrigis albis indipiscet postea, Plaut. As. 2, 2, 13: s'il laisse échapper échapper le moment pour (profiter de) cette occasion, jamais il ne la rencontrera par la suite, même avec un quadrige blanc.
    * * *
        Indipisco, indipiscis: vel Indipiscor, indipisceris, pen. cor. indipisci, deponens. Festus. Plaut. Nunquam pol indipiscet postea. Plaut. Recouvrera.
    \
        Neque partem tibi ab eo, cui est, indipisces. Plaut. Tu n'en prendras point ta part.
    \
        Multum in cogitando dolorem indipiscor. Plaut. Je prens, ou acquier grande douleur.
    \
        Indipisci pugnam. Gell. Combatre, Commencer le combat.
    \
        Indipisci animo. Gell. Comprendre en sa memoire, Apprendre par coeur.

    Dictionarium latinogallicum > indipisco

  • 14 molteplice

    multifaceted
    * * *
    1 many; numerous, various, manifold: per molteplici ragioni, for various reasons; ha molteplici doveri, he has many duties; ha incontrato molteplici difficoltà, he met with numerous difficulties; il libro contiene molteplici errori, the book contains numerous mistakes
    2 (di varie qualità) manifold, many-sided: il molteplice ingegno di Ulisse, the many-sided genius of Ulysses
    3 (bot.) multifarious: fiore molteplice, multifarious flower.
    * * *
    [mol'teplitʃe]
    1) (numeroso) [ragioni, occasioni] many, several, various
    2) (diverso) [scopi, cause] various, manifold

    dare -i interpretazioni a qcs. — to interpret sth. in many different ways

    * * *
    molteplice
    /mol'teplit∫e/
     1 (numeroso) [ragioni, occasioni] many, several, various
     2 (diverso) [scopi, cause] various, manifold; una questione dagli aspetti -i a multi-faceted o many-sided question; dare -i interpretazioni a qcs. to interpret sth. in many different ways; una donna dai -i interessi a woman of wide interests.

    Dizionario Italiano-Inglese > molteplice

  • 15 numeroso

    numerous
    famiglia, classe large
    * * *
    numeroso agg.
    1 numerous; large: assemblea numerosa, large gathering; esercito numeroso, large army; una classe numerosa, a big class; numerose persone presero parte alla conferenza, many (o a large number of) people took part in the conference; il pubblico intervenne numeroso, a large audience was present; per numerosi motivi non posso partire, for numerous reasons I can't leave
    2 (letter.) ( armonioso, ritmico, di verso, metro) numerous, rhythmical.
    * * *
    [nume'roso]
    aggettivo [comunità, popolazione, pubblico] large

    in -e occasionion numerous o several occasions

    * * *
    numeroso
    /nume'roso/
    [comunità, popolazione, pubblico] large; una famiglia -a a large family; i suoi -i amici his many friends; accorrere -i to come in large numbers; in -e occasioni on numerous o several occasions; i clienti erano più -i di ieri there were more customers than yesterday.

    Dizionario Italiano-Inglese > numeroso

  • 16 occasione

    f ( opportunità) opportunity, chance
    ( evento) occasion
    ( affare) bargain
    automobile f d'occasione second-hand or used car
    cogliere l'occasione seize the opportunity, jump at the chance colloq all'occasione if necessary
    in occasione di on the occasion of
    * * *
    occasione s.f.
    1 occasion: per l'occasione comprò un cappello nuovo, she bought a new hat for the occasion; in occasione delle tue nozze..., on the occasion of your wedding...; festeggiare in occasione dell'anniversario, to celebrate on (the occasion of) s.o.'s anniversary; in molte occasioni, on many occasions // frasi d'occasione, stock phrases; parole d'occasione, conventional remarks // poesie d'occasione, occasional poems
    2 ( opportunità) opportunity, chance, occasion; ( di lavoro) opening: un ' occasione unica, the chance of a lifetime // all'occasione, when necessary (o should the need arise): all'occasione si presta molto, when circumstances require it he is very helpful // ogni occasione è buona per litigare!, if you want to quarrel, you can always find an excuse! // l'occasione fa l'uomo ladro, (prov.) opportunity makes the thief
    3 ( buon affare) bargain: quell'appartamento è una vera occasione, that flat is a real bargain; prezzo, merce d'occasione, bargain price, lot; banco delle occasioni, bargain counter; è una vera occasione a quel prezzo, it's a good buy at that price // d'occasione ( usato), second-hand: automobile d'occasione, second-hand car; ho comperato questo libro d'occasione, I bought this book second-hand
    4 ( causa) cause: dare occasione a critiche, to give cause for criticism; l'auto è stata occasione di litigi, the car gave rise to quarrels (o caused quarreling).
    * * *
    [okka'zjone]
    sostantivo femminile
    1) occasion, chance, opportunity

    perdere o lasciarsi sfuggire un'occasione to miss an opportunity; non ci sarà un'altra occasione! you won't get a second chance! vorrei approfittare dell'occasione per dire I should like to take this opportunity to say; all'occasione, se si presenta l'occasione if the occasion arises; in occasione di — on the occasion of

    3) (motivo) cause, occasion

    dare a qcn. occasione di — to give sb. cause to do

    d'occasione — [ poema] occasional

    ••

    l'occasione fa l'uomo ladroprov. opportunity makes the thief

    * * *
    occasione
    /okka'zjone/
    sostantivo f.
     1 occasion, chance, opportunity; questa è la tua occasione! now's your chance! cogliere l'occasione per fare to seize the opportunity to do; perdere o lasciarsi sfuggire un'occasione to miss an opportunity; non ci sarà un'altra occasione! you won't get a second chance! vorrei approfittare dell'occasione per dire I should like to take this opportunity to say; all'occasione, se si presenta l'occasione if the occasion arises; in occasione di on the occasion of
     2 (affare vantaggioso) bargain; questo computer è una vera occasione this computer is a real bargain; il mercato delle -i the secondhand market; un'auto d'occasione a bargain car
     3 (motivo) cause, occasion; essere occasione di to give rise to; dare a qcn. occasione di to give sb. cause to do
     4 (circostanza) d'occasione [ poema] occasional
    l'occasione fa l'uomo ladro prov. opportunity makes the thief.

    Dizionario Italiano-Inglese > occasione

  • 17 ample

    ['æmpl]
    1) (plenty) [provisions, resources] abbondante; [ illustration] ampio; [evidence, room] più che sufficiente

    to have ample opportunity, time to do — avere numerose occasioni per fare, avere tutto il tempo di fare

    2) (of generous size) [proportions, garment] ampio; [ bust] abbondante, generoso
    * * *
    ['æmpl]
    ((more than) enough: There is ample space for four people.) sufficiente
    * * *
    ample /ˈæmpl/
    a.
    1 ampio; spazioso
    2 abbondante; più che sufficiente: There is ample evidence of his guilt, vi sono prove più che sufficienti della sua colpevolezza
    3 sufficiente; bastevole: Supplies will be ample for two weeks, le provviste saranno sufficienti per due settimane
    ampleness
    n. [u]
    amply
    avv.
    ampiamente.
    * * *
    ['æmpl]
    1) (plenty) [provisions, resources] abbondante; [ illustration] ampio; [evidence, room] più che sufficiente

    to have ample opportunity, time to do — avere numerose occasioni per fare, avere tutto il tempo di fare

    2) (of generous size) [proportions, garment] ampio; [ bust] abbondante, generoso

    English-Italian dictionary > ample

  • 18 sundry

    ['sʌndrɪ]

    (to) all and sundry — (a) tutti quanti; (critical) (a) cani e porci

    * * *
    sundry /ˈsʌndrɪ/
    a.
    diversi; vari: sundry items of clothing, diversi capi di vestiario
    all and sundry, tutti quanti; tutti indistintamente.
    * * *
    ['sʌndrɪ]

    (to) all and sundry — (a) tutti quanti; (critical) (a) cani e porci

    English-Italian dictionary > sundry

  • 19 toastmaster

    ['təʊstmɑːstə(r)] [AE -mæs-]
    nome = persona incaricata di proporre i brindisi durante occasioni ufficiali
    * * *
    toastmaster /ˈtəʊstmɑ:stə(r)/
    n.
    ● (in GB) professional toastmaster, annunciatore di brindisi ( per mestiere).
    * * *
    ['təʊstmɑːstə(r)] [AE -mæs-]
    nome = persona incaricata di proporre i brindisi durante occasioni ufficiali

    English-Italian dictionary > toastmaster

  • 20 countless count·less adj

    ['kaʊntlɪs]

    on countless occasions — in mille occasioni, in innumerevoli occasioni

    English-Italian dictionary > countless count·less adj

См. также в других словарях:

  • Quelle strane occasioni — est un film à épisodes tourné sous la conduite des réalisateurs Luigi Comencini, Nanni Loy et Luigi Magni. Sommaire 1 Synopsis 1.1 Épisode de l ascenseur 2 Sources …   Wikipédia en Français

  • Eugenio Montale — Pour les articles homonymes, voir Montale. Eugenio Montale est un poète italien né à Gênes le 12 octobre 1896 et mort à Milan le 12 septembre 1981. Il a reçu le prix Nobel de littérature en 1975. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Eugenio Montale — Infobox Writer name = Eugenio Montale awards = awd|Nobel Prize in Literature|1975 birthdate = birth date|1896|10|12|mf=y birthplace = Genoa, Italy deathdate = death date and age|1981|9|12|1896|10|12|mf=y deathplace = Milan, Italy occupation =… …   Wikipedia

  • occasione — oc·ca·sió·ne s.f. FO 1. circostanza favorevole, situazione o momento particolarmente adatti alla realizzazione di qcs.: non perdere l occasione, stavo aspettando l occasione per dirglielo, mi è capitata un occasione per realizzare ciò che mi ero… …   Dizionario italiano

  • Claudio Marchisio — File:Markisio.jpg Marchisio playing for Juventus Personal information Full name Claudio Marchisio …   Wikipedia

  • Eugenio Montale — (* 12. Oktober 1896 in Genua; † 12. September 1981 in Mailand) war ein italienischer Schriftsteller. 1975 erhielt er den Nobelpreis für Literatur. Montale war das letzte von sechs Kindern eines Unternehmers aus Genua. Er wurde 1917 zum… …   Deutsch Wikipedia

  • La Fiancée de l'évêque — (Quelle strane occasioni) est un film italien à épisodes tourné sous la conduite des réalisateurs Luigi Comencini, Nanni Loy et Luigi Magni, sorti en 1976. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Distribution …   Wikipédia en Français

  • Literaturnobelpreis 1975: Eugenio Montale —   Der Italiener erhielt den Nobelpreis für seine Dichtung, die »menschliche Werte mit großer künstlerischer Feinfühligkeit als Ausdruck einer illusionsfreien Lebensanschauung« deutet.    Biografie   Eugenio Montale, * Genua 12. 10. 1896, ✝… …   Universal-Lexikon

  • occasione — {{hw}}{{occasione}}{{/hw}}s. f. 1 Caso favorevole od opportuno, momento o situazione particolarmente adatta a qlco. | Una buona –o, un buon affare o un buon partito | All –o, se si verificherà il caso | Cogliere l –o, sapersene servire al momento …   Enciclopedia di italiano

  • corona — s. f. 1. diadema, ghirlanda, serto 2. (est., fig.) autorità, sovranità, regno 3. (fig., sport) titolo di campione □ premio, onore, gloria 4. (fig., lett., di santo, di gloria, ecc.) aureola …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Alberto Sordi — Infobox actor name = Alberto Sordi caption = birthdate = birth date|1920|6|15|mf=y birthplace = Rome deathdate = death date and age|2003|2|25|1920|6|15|mf=y deathplace = Rome othername = Albertone website = http://albertosordi.itAlberto Sordi,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»